Kunnen dromen écht uitkomen? Of zijn ze toch gewoon bedrog.

Februari 1988.
Mijn collegaatje, een (in mijn ogen stokoude) vrouw met drie volwassen kinderen kondigt aan dat ze op wintersport gaat. Met het hele gezin. Zij heeft ze uitgenodigd, met aanhang om haar huwelijks jubileum te vieren. 25 jaar geloof ik. Of 30, kan ook. Eigenlijk doet dat er niet eens toe.
Nou keek ik, jonge moeder met een zoon van 1, altijd wel een beetje tegen haar op. Haar zelfverzekerdheid als moeder, de manier waarop ze met haar kinderen om ging: wauw.
En nu dit dus.

ik vond het fantastisch. Dat je dát kon doen met je hele gezin! Gewoon een keer op wintersportvakantie gaan! Onbereikbaar leek mij dat. Zeker omdat mijn toenmalige man helemaal niet van wintersportachtige activiteiten hield, maar dat even terzijde. Ik droomde er soms gewoon van. En niet vanwege de luxe of zo maar gewoon dat je zoiets kunt doen voor je kinderen, als extra. Gewoon een keertje.
Wauw.

Het is inmiddels een bekend verhaal binnen ons gezin dat het wat mij betreft toen bij een droom bleef…
Maar ineens werd ik wakker uit deze droom en bleek het werkelijkheid te zijn geworden. Ineens waren wij al voor de 15, 18e, 20ste keer op wintersportvakantie geweest. Met het hele gezin. En aanhang. En kleinkind.

Ineens?

Natuurlijk niet. Een droom wordt nooit ‘ineens’ werkelijkheid. Daar moet je wel wat voor doen.
En natuurlijk heb ik dat ook gedaan. Alleen al de beslissing nemen om met 6 kids op wintersport te aan is een stap die je moet nemen. En dan volgt de rest.

En zo gaat het eigenlijk altijd. Als je een droom hebt en je wilt niet dat het bij een droom blijft (en heus, dat mag ook) dan is het zaak dat je bij jezelf op het ‘aan’knopje drukt. Dat je acties onderneemt, dat je bereid bent om er wat voor te doen.
Ik kan nog mega veel voorbeelden noemen van dingen die ik ooit gedroomd heb en die uiteindelijk werkelijkheid zijn geworden. Soms snel soms pas na jaren!

Ik heb altijd wel een doel waar ik naar streef. Iets dat ik wil doen, wil bereiken, wil hebben of wil geven. Of delen.
Maar het komt nooit aanwaaien, ik ben nou eenmaal geen windvanger. En ook geen dromenvanger. Ik maak ze alleen waar. Zoveel mogelijk. En heus niet altijd ga ik straight op mijn doel af, nee soms moet ik omwegen nemen, eerst een ander pad bewandelen. En dat is ook mooi. Kan ook weer een droom opleveren. Of een inzicht. Of een bijsturing van de droom.

En de ene keer moet ik er harder voor werken dan de andere. Of iets laten. Of iets veranderen. Of ergens afscheid van nemen, loslaten. Of juist naar me toe halen. Ik weet nooit precies wat het is dat ik te doen heb, luister hierin heel erg naar mijzelf en wat mijn hart en mijn intuïtie mij ingeeft. En dat werkt!

En daarom doe ik nu ook wat ik leuk vind, ik doe het werk waar ik blij van wordt, waar mijn hart ligt en waarin ik heel veel kan geven. En heel veel krijg.

Als jij dat nou ook wil, stap dan vandaag nog in de Najaarstraining: Vind je eigen Droombaan en wordt de Leading Lady van jouw dromen.

Kijk hier voor meer info:
https://kirstenkok.nl/najaarstraining-droombaan/